Alvar de Dios Hernandes

Alvar de Dios Hernandes pochodzi z rodziny uprawiającej od pokoleń winorośl w regionie Toro. Jednak swoją wiedzę i wrażliwość enologiczną kształtował w górskich winnicach położonych na południe od Madrytu. Dopiero w 2008 roku przejął od swojego dziadka Don Aciano kilka parceli w okolicy rodzinnej wioski. Początkowo sprzedawał owoce innym winiarzom. Jednak wraz z nabywanym doświadczenia oraz coraz lepszym rozumiem lokalnych warunków klimatycznych i glebowych zaczął winifikować własne wina.

A winnice, z których pochodzą winogrona są niezwykłe. Blisko 100 letnie krzewy (niektóre są nawet starsze) porastają granitowe i wulkaniczne, ubogie w wartości odżywcze gleby. Dodatkowo uprawy znajdują się na znacznych wysokościach nad poziomem morza, co sprawia, że w gorącym regionie Toro, za dnia poddane są działaniu wysokich temperatur, które nocami wyraźnie obniżają się. Te dwa czynniki powodują powolny wzrost i dojrzewanie winogron, skutkiem tego owoce mają wysoką  koncentrację smaku i zachowują odpowiednią kwasowość.

Alvar de Dios Hernadez jest zwolennikiem minimalnej interwencji w samą winifikację. Zatem w swojej przetwórni pozwala na spontaniczną fermentację, korzysta z naturalnych drożdży, nie filtruje win, a dębowe beczki stosuje tylko używane i najchętniej w większych formatach.
Styl win, jakie osiąga Alvar de Dios, można określić jako bezkompromisowy. Czerwone wina są soczyste, o chrupkiej kwasowości, sporo w nich lekkości, ale koncentracja treści zaskakuje intensywnością. Co ciekawe, wina wyraźnie odróżniają się od stylu powszechnie panującego w regionie Toro. Trunków tęgich, garbnikowych i obfitujących w dżemowe nuty.

Fakt, że parcele porastają bardzo stare krzewy skutkuje również ich różnorodnością. Obok szerzej znanych w Hiszpanii odmian Tinta de Toro, Garnacha i Trincadeira, znajdziemy tutaj również Bastardo, Mandon, Mencie, Rufete, Gajo arroba, Tinta Jeromo, Juan Garcia.

W ostatnim czasie Alvar de Dios wyszukał porzucone winnice w pobliskim regionie Arribes del Duero, gdzie posadzona na początku XX wieku winorośl rodzi nie tylko wyjątkowe czerwone grona, ale również i białe z gatunku Dona Blanca.