Mało jest widoków tak spektakularnych dla fanów wina jak te, które znajdziemy nad Mozelą. Strome brzegi rzeki pokryte są albo wąskimi i skalistymi, albo dla odmiany masywnymi, dużymi tarasami, a sam nurt rzeki nieustannie meandruje, oferując winiarzom mnogość ekspozycji, a turystom przepiękne widoki na zakola Mozeli ...

Mozela

Mało jest widoków tak spektakularnych dla fanów wina jak te, które znajdziemy nad Mozelą. Strome brzegi rzeki pokryte są albo wąskimi i skalistymi, albo dla odmiany masywnymi, dużymi tarasami, a sam nurt rzeki nieustannie meandruje, oferując winiarzom mnogość ekspozycji, a turystom przepiękne widoki na zakola Mozeli.

Stojąc na szczycie miejscowych winnic i spoglądając w dół wyraźnie widać jak trudna, a miejscami naprawdę heroiczna jest praca tutejszych winiarzy. Stromość parceli najczęściej wyklucza jakąkolwiek mechanizację, stąd wszelkie prace muszą być wykonywane ręcznie, a wypadki w ich czasie nie należą do rzadkości. Ten cały trud ma jednak swoje ukoronowanie w postaci jednych z najlepszych Rieslingów jakie powstają na świecie.

Winnice znajdziemy praktycznie wzdłuż całego biegu Mozeli, od granicy z Francją i Trewiru, aż do jej ujścia do Renu w Koblencji, a także wzdłuż dwóch dopływów – Ruwer i Saary. Najważniejsza lokalna odmian, a więc Riesling odpowiada za 5,5 tys. ha z 8,8 tys. ha wszystkich winnic. Charakterystyczne dla Mozeli jest łupkowe podłoże, które z jednej strony nagrzewa się w ciągu dnia, akumulując ciepło i oddając je winoroślom wieczorami, ale też praktycznie wcale nie zatrzymuje wody, co zmusza korzenie winorośli do głębokiego wnikania w skały w celu poszukiwania składników odżywczych.

Historycznie Mozela słynęła z win obfitujących w cukier resztkowy. Powód takiej akurat specjalizacji był prozaiczny, przez pozostawienie cukru w winie (lub jego sztuczne dosłodzenie – bo i takie praktyki były niestety w przeszłości stosowane) można było zamaskować niedojrzałość gron. Dolina Mozeli jest bowiem miejscem dość wilgotnym i deszczowym, a winogrona miały problem z osiągnięciem tutaj pełni fenolicznej dojrzałości. Dziś, również za sprawa ocieplającego się klimatu, miejscowe Rieslingi nie mają już raczej tych problemów, ale Mozela dalej jest uznawana za miejsce powstawania jednych z najwybitniejszych słodkich win z tej odmiany, z którymi mogą co najwyżej konkurować wina z Rheingau. Typowy mozelski Riesling to wino wybitnie kwaskowe, smakujące jabłkami i cytrynami, bardzo żywe i energetyczne. Z wiekiem rozwijają się z nim nuty tropikalne, woskowe, miodowe, czasem naftowe.

Dodatkowo w górnej Mozeli popularnością cieszy się odmiana Elbling, a w regionie znajdziemy też nieco Weissburgundera, Kernera oraz czerwone odmiany Pinot Noir i Dornfeldera, którym również sprzyja ocieplający się klimat.