Mało kto wymieniając winiarskie regiony Francji wspomni Lotaryngię. Nie ma się co też temu dziwić, tutejsze wina do niedawna stały na uboczu i dopiero ostatnio zaczynają wypływać na szersze wody ...

Lotaryngia

Mało kto wymieniając winiarskie regiony Francji wspomni Lotaryngię. Nie ma się co też temu dziwić, tutejsze wina do niedawna stały na uboczu i dopiero ostatnio zaczynają wypływać na szersze wody.

Tajemnicą poliszynela jest, że jeszcze w XIX wieku, nim wykształciły się rygorystyczne przepisy winiarskie, tutejsze winnice obsadzone przez Pinot Noir zaopatrywały w winogrona producentów w Szampanii (a gdy od lat 70-tych XIX wieku na kilka dziesięcioleci region trafił w granice Niemiec powstawały z nich sekty). Niestety plaga filoksery, a następnie I wojna światowa doprowadziły do zniszczenia wielu okolicznych winnic i dramatycznego upadku lokalnego winiarstwa.

Dopiero w ostatnim czasie można obserwować jego ponowne odrodzenie, choć i tak dzisiaj winnice zajmują ledwie nieco ponad 200 ha. W regionie znajdziemy dwie apelacje AOC – Côtes de Toul i Moselle, a także jedną apelacja regionalną IGP – Côtes de Meuse. Panuje tutaj klimat przejściowy pomiędzy morskim, a kontynentalnym, jest więc dość chłodno i wilgotno (co nie powinno dziwić, bowiem oprócz pojedynczych winnic w Szampanii to najdalej na północ wysunięty winiarski region kraju).

Wokół Toul winnice zajmują ok. 110 ha i w produkcji dominują tzw. vin gris, a więc różowe wina produkowane z czerwonych odmian, gdzie 85% kupażu musi stanowić Gamay, uzupełniony o Pinot Noir i ewentualnie Auxerrois. Tutejsze biele mogą zaś powstawać wyłączenie z Auxerrois lub Aubin, a czerwienie z Pinot Noir. Winnice są zlokalizowane głównie na zachodnim brzegu Mozeli i posiadają południową ekspozycję, co w tak niegościnnym klimacie ułatwia winogronom zbierać konieczną ilość ciepła i słońca.

Côtes de Meuse obejmuje jedynie 35 ha winnic, ale rozstrzelonych w 15 miasteczkach. Wina mogą tutaj powstawać z kilku odmian (Pinot Blanc i Gris, Auxerrois, Chardonnay, Gamay i Pinot Noir), ale zwykle są one prostsze od tych pochodzących z okolic Toul.

Apelacja Moselle bierze oczywiście swoją nazwę od rzeki Mozeli, ale zlokalizowana jest na północ od Toul, niedaleko granicy z Luksemburgiem. Winnice zajmują 70 ha i znajdziemy tutaj już wspomniane odmiany, ale też Müller-Thurgaua i Gewürztraminera. Gleba jest bardziej wapienna, dobrze przepuszczająca wodę, co jest szczególnie istotne w tutejszym wilgotnym klimacie.