Odmiana
Kolor
Smak
Kraj
Producent
Styl wina
Rodzaj wina
Region
Ekologiczność
Wyróżnik
Zamknięcie butelki
Zakres cen
Winiarstwo węgierskie czerpie korzyści ze swojego położenia geograficznego. Północne jego krańce leżą na tej samej wysokości co chłodny francuski region Chablis. Jednak znakomita większość kraju znajduje się na terenie Kotliny Panońskiej, obszaru osłoniętego Karpatami i pasmem Średniogórza Zadunajskiego od chłodnych polarnych mas powietrza. Sama Kotlina wykazuj znamiona klimatu kontynentalnego z gorącymi latami i mroźnymi zimami. Mimo, że sezon wegetacyjny jest tutaj krótszy niż np. w basenie Morza Śródziemnego, to jesień bywa ciepła i sucha. Stanowi to element pozytywnie wpływający na stabilność pogody w okresie zbiorów (szczególne znaczenie ma to dla win z regionu Tokaj, gdzie z łatwością udaje się uzyskać szlachetną pleśń botrytis cinerea, tak potrzebą do uzyskania wyjątkowych słodkich win).
Ważnym czynnikiem wpływającym na winnice są również różnorodne gleby. Znakomita większość to podłoża osadowe, częściowo wapienne, a w okolicach największego europejskiego jeziora Balaton, także i wulkaniczne.
Węgierskie wina znane były we wszystkich zakątkach Europy
Byłoby zatem dziwnym, gdyby tych sprzyjających warunków na zakładanie upraw winorośli nie wykorzystywano już w zamierzchłych czasach. Setki lat tradycji i zbierania doświadczeń przez winiarzy sprawiły więc, że węgierskie wina były znane we wszystkich zakątkach Europy. Bardzo wcześnie, bo już w końcówce XIX wieku, zaczęto tutaj również regulować kwestie prawne związane z zakładaniem winnic i produkcją wina.
Ta wspaniała historia została jednak przerwana na blisko 6 dekad, w czasach komunizmu. Jakość zastąpiono wysoką wydajnością i dopiero pod koniec 20-ego stulecia ponownie na Węgrzech zaczęły powstawać wielkie wina. Bazując na wielowiekowej historii stosunkowo szybko udało się przywrócić tożsamość winiarską poszczególnych obszarów. Obecnie można wskazać 22 regiony, w których kultywuje się tradycje uprawy, w zdecydowanej większości rodzimych, węgierskich odmian.
Nie tylko Furmint i Kadarka
Dominują białe szczepy, takie jak Furmint, Hárslevelú, Leányka i Királyleányka. Pośród czerwieni swoje solidne miejsca mają Kadarka, Kékfrankos (Blaufränkisch) oraz Cabernety, szczególnie Franc. Oczywiście odmiany międzynarodowe równie łatwo znaleźć na miejscu, ale bardzo często są on wykorzystywane do kupażowania z miejscowymi gatunkami.