Wjeżdżając do Włoch od Brennero i kierując się w kierunku Werony czasem trudno skupić się na samej trasie. Dolina Adygi, którą się wówczas poruszamy, jest bowiem przepiękna i zapiera dech w piersiach. Nietrudno też zauważyć połacie winnic, które zajmują stoki gór po obu stronach doliny – to stąd pochodzą jedne z najciekawszych włoskich win ...

Tyrol Południowy

Wjeżdżając do Włoch od Brennero i kierując się w kierunku Werony czasem trudno skupić się na samej trasie. Dolina Adygi, którą się wówczas poruszamy, jest bowiem przepiękna i zapiera dech w piersiach. Nietrudno też zauważyć połacie winnic, które zajmują stoki gór po obu stronach doliny – to stąd pochodzą jedne z najciekawszych włoskich win.

Już sama nazwa Południowy Tyrol (używana zamiennie z Górną Adygą) wskazuje na historyczne związki regionu z Austrią. Warto wspomnieć, że jeszcze do początku XX wieku była to właśnie część Austro-Węgier, a i do dzisiaj miejscowi posługują się językiem niemieckim i często też oznaczenia w tym języku można znaleźć na etykietach win. Tutejsze winiarstwo łączy w sobie włoskie szaleństwo z germańską precyzją (gwoli prawdy z przewagą jednak tego drugiego).

Południowy Tyrol to teren wybitnie górski, winnice położone są stosunkowo wysoko, na stromych, często tarasowych parcelach. Sama dolina działa jak potężny komin, zasysając w ciągu dnia w głąb lądu ciepłe powietrze z nad Jeziora Garda, a jednocześnie nocami spływa do niej chłodniejsze powietrze z gór. Takie duże różnice temperatur między dniem, a nocą sprawiają, że tutejsze wina mają charakterystyczną krystaliczną świeżość i wyraźną mineralność. Winnice zajmują obszar ok. 4600 ha i rozciągają się już od okolic Bressanone, przez Bolzano, aż po granice z Trydentem, a także pomiędzy Bolzano i Merano.

Jeśli chodzi o uprawiane odmiany, to z białych win region zasłynął swoimi Sauvignon Blanc i Pinot Grigio (zamiennie nazywane Grauburgunderem). Ten pierwszy szczep daje tutaj wina trawiaste, zielone, idące bardziej w kierunku Doliny Loary niż Nowej Zelandii. Drugi znów odznacza się typowymi akcentami gruszek i słodkich jabłek, ale i mocną kwasowością (której brak w winach Pinot Grigio pochodzących z innych regionów). Oprócz tego znajdziemy tutaj ciekawe wina z Chardonnay, Pinot Blanc, Müller Thurgau, Sylvanera czy Rieslinga.

Postępujące ocieplanie się klimatu sprawia, że również czerwienie z Południowego Tyrolu stają się coraz ciekawsze. Ich przegląd warto rozpocząć od Schiavy, a więc lekkich pozycji z pogranicza win różowych, o nutach czerwonych owoców i kwiatów. Inną lokalną specjalnością jest Lagrein, dający wina mocniej zbudowane, wiśniowe, zwykle z leśno-ziemistym tłem. Świetnie spisuje się tu również Pinot Nero (Pinot Noir), zachowując elegancję, chłodny, górski charakter, ale i typową dla siebie owocowość i ziołowość.