Quinta do Zambujeiro

W 1999 roku dwóch braci Alain i Philippe Bramaz zaczęli, w prowizorycznie przygotowanej piwnicy za pomocą łopaty, wrzucać ręcznie zebrane owoce do drewnianych zbiorników. Planowali przefermentować pierwsze 6000 kg winogron, aby przekonać się jaki efekt przyniosą ich wysiłki. Początkowo okoliczności im nie sprzyjały. Częste przerwy w dostawach energii elektrycznej były w tamtych czasach zjawiskiem powszechnym. Ostatecznie udało im się umieścić wino w dębowych beczkach, aby wygładzić szorstkie taniny portugalskich odmian.

Zależało im na ponadprzeciętnych efektach. Obdarzył ich bowiem zaufaniem Emil Strickler. Szwajcar, pracując od dziesięcioleci w branży High Precision nauczony był dokładności i miał bardzo wysokie wymagania. Strickler sprzedawszy udziały w swoich firmach chciał skoncentrować się na produkcji wina. Grywając wcześniej w Portugali w golfa, przekonał się, że 3000 godzin słonecznych w ciągu roku potrafi zapewnić dojrzałość owoców potrzebną do uzyskania bogatych, treściwych win. W wysuniętym na południe regionie Alentejo wyszukał gospodarstwo Quinta do Zambujeiro i tam założył winnicę. Jako inżynier nie miał doświadczenia z tłoczeniem wina. Postanowił zatem powierzyć to zadanie braciom Bramaz – winiarskim konsultantom. I tak w ostatnim roku ubiegłego wieku zaczęły powstawać wina ze słowem Zambujeiro w nazwie.

Od tamtego czasu minęło ponad 20 lat, ale wizja Emila Strickler jest cały czas realizowana. Precyzja i staranności. Zbiory przeprowadza się ręcznie, podobnie jak i segregację owoców, w celu usunięcia słabszych fragmentów. Jednocześnie wyraźnie ograniczono wydajność z hektara. W zależności od wina, które ma powstać, jest to od niespełna 2 do 4 ton owoców z jednego hektara. W przetwórni zlewanie win odbywa się na zasadzie grawitacyjnej. A to wszystko oczywiście przekłada się na jakość win, które ciągle wychodzą spod ręki ...Alana Bramaza. Dzięki tej konsekwencji w działaniu Quinta do Zambujeiro jest obecnie w czołówce wytwórców z Alentejo.